Mahalli tarihimizi bilmemiz açısından kurtuluş günlerimiz çok önemli. Bu günleri yaşamış her il, ilçe kurtuluş günlerini bayram olarak kutlamalı.
O günler neler yaşandı, kimler nerelerde düşmanla boğuştu. O günlerin kahramanları bu gençliğe anlatılmalı, tanıtılmalı. Bu konuda belediye başkanlarına büyük görev düşüyor.
Mahalli tarih olmadan milli tarih olmaz. Bina taş taş üstüne konularak yükselir. Mahalli tarih milli tarihi oluşturur. Bu yüzden mahalli tarih çok önemlidir ve ders olarak okutulmalıdır. Mahalli tarihin önemini bilmek ve mahalli tarihimizi kaleme almak lazım.
Bugün Yunanistan mahalli tarih, mahalli coğrafya, mahalli edebiyat okutuyor. Biz sadece bayram olarak kutladığımız o günü bile suya sabuna dokunmadan anlatıyoruz.
Kutlamalarda tören konuşması yüzeysel olmamalı. Bu topraklar için mücadele vermiş bir Topal Musa, bir Hasan Fehmi Bozalioğlu, bir Karaçukurlu Fehmi Ağa, bir İnce Ahmet gibi insanlar anlatılmıyorsa o törenin bir anlamı kalmıyor. Bu kahramanları genci-ihtiyarı herkesin bilmesi ve tanıması gerekir.
Halkın bayrama iştiraki bir şekilde sağlanmalı. Ayrım yapmaksızın her okuldan bayram alanına enaz elli öğrenci getirtilmeli. Tören bitmeden de alandan ayrılmamalılar.
Tören programını zenginleştirme acısından farklı şeyler yapmak mümkün. Mesela, mahalli sanatçılarımıza konser verdirilemez mi? Hiç düşünülmüyor? Tören alanında bir güreş finali olamaz mı? İstense alası olabilir. Ama uğraşmak isteyen yok gibi geliyor bana.
Gelelim asıl konumuza. Ruslar geri çekilirken Beşikdüzü’nden, Çarşıbaşı’ndan havadan geçti. Onlar düşmanı görmediler. Şalpazarı’na ise hiç uğramamış. Onun için bu ilçeler kurtuluş günlerini kutlamıyor!
HATA İSTENİRSE DÜZELTİLİR
Yıllardır hep yazdık durduk. Beşikdüzü, Vakfıkebir ve Çarşıbaşı’nın kurtuluş günü 16 Şubat diye. Eskilerimiz Beşikdüzü’nün hafta gününün Pazar günü olduğunu söylerler. Düşman işgalinden kurtulduktan sonra Kurtuluşun kutlandığı Perşembe günü, ondan sonra Beşikdüzü’nün hafta günü olmuş. Bu birincisi
İkincisi, 13 Şubat Görele’nin kurtuluşu doğru. 14 Şubat Eynesil’in kurtuluş günü. 15 Şubat’ı 16 Şubat’a bağlayan gece Ağasar Deresi’nde bir gün bir gece çekilen kuvvetlerle savaş olmuş. Onların rahat gidişlerine izin verilmemiş. Sabahı olan 16 Şubat günü düşman saat 14.00 civarında Beşikdüzü’nü, 16.00 civarında da Vakfıkebir’i, 18.00 civarında Çarşıbaşı’nı derketmiş. Hani eskilerimiz Perşembe günü kurtuldu diyor ya, o günde 16 Şubat 1918’e denk geliyor.
Üçüncüsü, 24 Şubat 1918 Cuma günü Trabzon kurtuluyor. Bu tarih doğru. Şimdi Perşembe’yi bulacağız. Hani Perşembe günü düşman çekildi deniliyorya. 23 Şubat 1918 Perşembe Beşikdüzü’nün kurtuluşu olamaz. Bir hafta sonraki Perşembe’ye geldiğimizde 16 Şubat 1918 Perşembe günü karşımıza çıkıyor. Bir hafta daha geri gelsek 9 Şubat’a geliyoruz ki, bu tarihin olma imkanı yok. Öyle ise 16 Şubat doğru. Diğer yandan 17 Şubat Tonya ve Akçaabat’ın kurtuluşu de doğru.
Görele’den Vakfıkebir’e bir günde gelen Ruslar, Vakfıkebir’den Trabzon’a 10 günde mi varıyorlar. Hayır! 10 gün gelen birlikleri bekleme, hazırlanıp, toparlanıp Trabzon’u tamamen derk ettiklerin gün 24 Şubat.
Peki; 14 Şubat nereden çıktı diyebilirsiniz! 14 Şubat, düşman birliklerinin çekilmeye başladığı gündür. Tonya’dan gelen haber, biz de geliyoruz, siz hareket edebilirsiniz denilip ilçeyi derkettikleri gün ise 16 Şubat’tır. Tonya ve Akçaabat’ta 17 Şubat’ta tamamen ilçeyi derketmişlerdir.
16 Şubat ise Görele tarafından gelen birliklerin o gün ilçeden geçtiği ve geride düşman kalmadığı tarihtir. Yani 14 Şubat çekilmeye başlandığı, 16 Şubat ise son Rus askerlerinin ilçeyi derkettiği tarihtir. Son askerin de ilçeyi derketmesiyle ilçe tamamen düşmandan kurtulmuştur. Onun için her 3 ilçenin de kurtuluş günü 16 Şubat’tır.
Tarih hatası Genel Kurmay Başkanlığı’nın düşmanın çekilmeye başladığı günü kurtuluş gününüzdür bildirmesinden kaynaklanmıştır. Yanlış bir bildirimdir. Düşmanın çekilmeye başladığın değil, derkettiği gün ilçe kurtulmuş demektir. Vakfıkebir’in 14 Şubat günü kurtuluşunu kutlamasında idarecilerin bir hatası yoktur. Ancak bu hata İstenirse düzeltilir.
