Devirlerden bir devir, vaktin yöneticisi; sultan, haftanın bir günü; cuma, şehrin cuma camii’nde kılmak için namazını, çıkar yola.
Yol boyu isteklerini ilk elden iletme ve bir an olsun onu görebilmek için tüm ahali, yolları ve avluları hınca hınç doldurmuştur.
“Padişahım çok yaşa… bin yaşa muzaffer ol!” tezahüratları caddeleri inletir.
Yağız atlar üzre, başlar dik, ardında muhafız alayı yol alır. Yine de bir an bile heyecana kapılıp, küçük de olsa bir kibre kapılmamalıdır.
Bu sebepledir ki medrese, üniversite ve askeri öğrencilerin yek bir ağızdan, koro halinde; “mağrur olma padişahım senden büyük Allah var!” nidalarının da göğe yükseldiği duyulur.
Zira biraz sonra kıbleye yönelecek, Rabb’inin önünde dizini yere koyup, alnını secdeye vuracaktır. Böylelikle, ancak o vakit, ayağı çarıklı fakirinden, sırtında yelesi kürklü kaftanı ile zenginine değin her meşrebe, layıkıyla ancak hizmet edebilecektir.
Çok yıllar geldi geçti o günlerin üstünden, yüzler ve suretler bir bir değişti.
2024 Türkiye’sinde köyden şehre, her yerde, sağlam bir iradenin üzerine giydirilmiş böyle incelikleri aramıyor değiliz. “Bir yerlerde yaşıyor ve yaşatılıyordur” diye de umuyoruz.
Bugünki selamımız, gönlünde böylesi güzellikleri barındıran; özü temiz, tüm yüce gönüllülerin üzerine olsun…
Selam ile…
