Meyve çekirdeği veya tohum, bir damla kadar bile değildir. Ölümcül kış yorgan gibi üzerini örtmüş önce zamanı durdurmuş, sonra bahar gelmiştir artık.
Bir sıcak esinti, bir parça toprak, rutubet, su onun doğması içindir. Tohumun çatlaması, filiz vermesi gece ile gündüz, uyku ile uyanıklık gibidir o tohuma. Zordur ama imkansız değildir.
Bülbüle eşsiz nağmeleri söyleten gülün, börtü böceğin ondan zehrini aldığı söylenen ağunun, ölümden gayrı her derde devadır denen çörekotunun, papatya ile zakkumun, ayaklarımızın altındaki çimenin, asırlara dal budak salan çınarın öz fikirleri aynı olsa da, bu bahar yolculuğu onlara hep farklı farklıdır.
Kadırga’da, Sis’de, Trabzon’da, Konya’da, Urfa’da, Avrasya’da…. İşitiriz ve seyreyleriz onu, duyarız her nefeste. Tabiatta, sınırsız çeşit ve sayıda olan bu hâli, gökteki ayın ikiye yarılması kadar mucizevidir.
Çayır çimen, kuzular daha iyi beslensin diye büyür. Buğday, fukara sofralarına bir somun ekmek konulsun diye başak verir. Çeltik tarlalarında pirinç, bebeklerin biberonlarında daha bir doyurucu olsun diye toprağa daha kuvvetle kök salar.
Sandalyemizin, masamızın, arkadaşımız dört kollu tabutumuzun aslı ağaçtır, tohumdur.
Gece ve kış geride kalsın demek bize düşer, önümüz bahar…
Bereketli upuzun bir yaz var, umut var, hayat var…
Afiyette kalınız.
????bahar, yeniden doğuş☘️???