Ağustos, tarih boyunca zaferlerle dolu bir ay olmuştur bizim için. Çekilen silaha siper olunmuş, düşmanlık edene galebe çalınmıştır.
Gün olmuş an gelmiş o yiğitler, yurdun dört bir yanından muharebe meydanına varıp, “ateşe uçan kelebekler” gibi, o cazibeyle, ama aşk ile saf tutmayı bir görev bilmiştir.
Muharebe bir er meydanıdır. Ateşle toprak, ayrılık ve vuslat oradadır. Ateş, İnsanı insandan ayırt eder. Ham olanı demine getirir, oldurur, pişirir. Çiğ kalanı ise cehennem çukurlarından bir çukura aşırır.
Naralar göğe yükselirken, ay yıldızlı bayrak önlerde, müjdelerle yüklü ilahi fermandır. Sır dolu sözleri arşı titretir. Görenin gözleri kamaşır. Gaflete düşen her kim olursa ayıltır, uyandırır derin uykudan, kendine getirir.
Misal, yanı başımızda pencerede, çalışma masamızın üzerinden gördüğümüz rengi kan, gönlerde o ay yıldız, o destansı günleri bize fısıldamaktadır.
Malazgirt’te, Mohaç’da Sakarya’da, Büyük Taarruz’ da toprağa düşen kan, yükselen dip diri iradedir.
Tarlalar, bağ ve bahçeler, pazar yerleri, üniversiteler, yollar ve fabrikalar… ateşe uçan kelebeklerin kanlı canlı, o güçlü hatırası ile hep ayaktadır…
Afiyetle kalınız.
