İnsanın eşi huri ise
Gönül cenneti neylesin
İkrarı veren yariyse
Gönül daveti neylesin
Fikri fikrine uyarsa
Köşküne tahtı koyarsa
Kelâmı balı dostu varsa
Gönül şerbeti neylesin
Mert cömertin ası kalır,
Yürekten sevgiyi bulur
Dünyalar kendinin olur
Gönül serveti neylesin
Cihan der ayrılık vardır
Ömre değer nazlı yardır
Kavuşma ümidi yardır
Gönül zahmeti neylesin
*
Uygur Türkleri bu duyguları biraz daha farklı dile getirirler. “Eşiniz iyi huylu ise; ne işiniz var düğünde,düğün senin evinde, gir oyna, çık oyna… Eğer eşiniz iyi huylu değilse; ne işiniz var cenazede, cenaze senin evinde, gir ağla, çık, ağla…”
