Yetti artık bitsin sıla hasreti
Obamızın yokuşunu özledim
Karadağ’da çifte benli sevdamın
Sarıağı kokuşunu özledim
Vuslat olur pır pır eder sol yanın
İlacıdır bağrındaki yaranın
Koyun güden ay parçası çobanın
Atma türkü yakışını özledim
Arada bir mekan kurup gelikte
Gül yüzünü yurdu Çifte Oluk’ta
Tekneli’den obaya bir solukta
Kısrak gibi çıkışını özledim
Mevla’m yol ver yarattığın kuluna
Maşuk girsin sevdiğinin koluna
Düğümleyip peştemalı beline
Ceren gibi sekişini özledim
Kaçarı yok alnımdaki yazının
Sonu gelmez sinemdeki sızının
Yaylaların gülü Çepni kızını
Melul melul bakışını özledim
Kul Çepni’nin budur hali melali
Vuslat haram kabul ettim bu hali
Kınalımın yaralı kuş misali
Gerdanını büküşünü özledim
Âşık Çepni
Gelik: Derme çatma bahçe kulübesi.
