Televizyon proje yapımcısı imanuel, Kayıp İlaç ve Derman adlı eserinde hemşireleri kanatlı meleğe benzetir. Alpdağları üzerinde uçan bir elinde ilaç şişesi, diğer elinde bir gül demeti. Yüzü güleç derman dağıtıyor.
Ben şahsen hemşirelerin yüzünün güleç olmasını çok önemsiyorum. Asık suratlı hemşireler dertlere derman olamaz. İlk hastayı karşılayan güleç bir yüzle ona şifa elini uzatan hemşire, hastasının yüzde elli tedavisini yapmıştır. Doktora da hastalığın yüzde ellisi kalıyor demektir.
Ben bahsettiğim görevlileri Vakfıkebir Devlet Hastanesi’nin acil bölümünde gördüm. Hakikaten melek Dr. Derya Kara. Yüzü güleç mi güleç. Nöbetten çıkmış olmasına karşın hastalarının sorunlarına sabırla yanıt veriyor. Yüzünde ufacık bir yorgunluk alameti yok. Böyle doktor, şu güzel ülkemizin neresinde bulunur. Dr. Batuhan Yıldızlar da öyle sabırlı ve sevecen. Toplum psikolojisini biliyor. Derman olmak için tüm alanlarını kullanıyor.
Hastanede hemşireler yürüyerek değil, koşarak hizmet veriyorlar. Bu konuda hemşire Derya Ataca, Bahar Salki ve Özge Uzun’a saygı ve sevgilerimi sunuyorum. Servis sorumlusu Ali Rıza Kamiloğlu’na da sevgilerimi, saygılarımı sunuyorum. Servisin tüm sorumluluğunu omuzlamış götürüyor.
Bir müessesenin başarısı tepeden tırnağa aynı ipe asılmakla mümkün olur. Bu başarı başhekim Aydın Kant’tan kaynaklanıyor. Güzel insan başarılarınızdan gurur duydum. Adı geçen personelinize birer başarı takdirnamesini sunmak için yapılacak törene de davet edeceğinize inanıyor saygılar sunuyorum.
