Ağustos böceği hikayesini bilirsiniz. Yaz boyu oyalandı. İş mevsimi geldi geçti. Mazeret hazır. Tebrik mevsimi biraz uzun sürdü. Gelişmiş illerde de böyle mi oluyor, bilmiyorum. Ama bu kadar süreceğini inanmıyorum.
Kültür adına bir şeyler yapalım dedik. Projesi olmayan şeyler. Kültür nedir? Karın doyurur mu? Elbet bir gün bir iki şey yaparız, al sana etkinlik. Birkaç tane yağcı gazeteci ayarladın mı, ortaya bir şaheser çıkar. Bütün olumsuzluklar olumluya döner. Zaten kim işin farkına varacak.
Tüm etkinlikler için Gözaçan Parkı biçilmiş kaftan. Etkinliklere açık. Kapalı havalarda korunaklı bölüm şahane. Sadece etkinliklerin cinsini, içeriğini bildirmenize gerek var. Gerisi kalmış tanıtıma.
Ben tüm kitaplarımı orada sergiledim. Belirli bir ücret de ödemedim. Zaten Beşikdüzü’nde yazarların sayısı nedir ki. 3-5 kişi, bilemedin 10 kişi çıkar mı bilmiyorum. Eğitim ve kültür diyarında bu 10 kişiyi de organize etmek mesele. Meslektaşlarım dışında Cemal Aksoy var. Kitapları hakikaten bir başvuru eseri. Geriye kalan Turan Bahadır’ın eserleri gerçekte bir öğretmen için büyük bir uğraş ve emek ürünü. Keza Ahmet Saraç’ın eserlerinden de o sergide olması gerekir.
Bütün bu eserleri bir arada topluma sunmak yeni reisin görevidir diye düşünüyorum. Hadi bir gayret. Beşikdüzü, şimdi iş zamanı. Büyük bir zafer kazandınız. Cumhuriyet kültürle taçlanma zamanıdır.
Her şey gönlünüzce olsun.
