Bir toplumun çimentosu sevgidir, saygıdır. Bir toplumda sevgi yoksa o toplum millet değil, insan sürüsüdür.
Milletlerin en küçük birimi ailedir. Aileler sevgi üzerine, saygı üzerine kurulmamışsa o ailede huzur yoktur. Huzursuz bir aile, huzursuz köyleri, kentleri oluşturur. Böyle ailelerden huzurlu bir milleti oluşturmak mümkün değildir.
Devlet, milletin teşkilatlanmış şekli olduğuna göre, devletin temeli sevgi, saygıdır. Ama her şey ailede başlar. Ailede biter.
Bakınız bir şairimiz ne diyor! Yunusvari bir altın söz…
İnsanın eşi huriyse
Gönül cenneti neylesin
İkrarı veren yâriyse
Gönül daveti neylesin
Fikri fikrine uyarsa
Köşküne tahtı koyarsa
Kelamı bal dostu varsa
Gönül şerbeti neylesin
Mert cömertse adı kalır
Yüreklerde sevgi bulur
Dünyalar kendinin olur
Gönül serveti neylesin
Cihan der ayrılık vardır
Ömre değe nazlı yardır
Kavuşma ümidi vardır
Gönül zahmeti neylesin
Hoşça ve sevgiyle kalın…
