Cihan padişahı Kanuni Sultan Süleyman: “Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi, olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi.” diyerek sağlığın önemini bir kez daha vurgulamıştır.
Geçen hafta bu söz sanki benim için söylenmiş gibi dilimden düşmez oldu. Sevgili gelinimle birlikte, ahlar, oflar arasında Akçaabat’taki Haçkalı Baba Hastanesine yolumuz düştü. Hastaneye yaklaşınca benim oflamalarım Karadeniz’in tüm illerinden duyulmaya başladı. Öyle ki; ortopedi uzmanı neyin var? deyince aklıma gelen ilk yanıt ilk kurtuluş müjdesi gibi ağzımdan sitemli bir yanıt çıktı. “Doktor Bey elini – ayağını öpeyim, ne olur. Önce şu dayanılmaz ağrımı kes, ondan sonra söyleşiriz.” dedim. Sevgili vefakar, gelinimin desteğiyle bir film çekildi. Sonra serum takıldı. Seruma ağrı kesici olarak neler ilave edildiğini bilmiyorum. 10 dakika sonra dilim çözüldü. Oh! be dünya varmış. Allah doktorların eksikliğini vermesin. Avrupa’ya kaçırdığımız uzmanların sayısı gözümün önünde canlandı. Bir Türk aydını olarak utandım. Ayakkabı yalayıcılarını hatırladım. Utancım bir kat daha arttı.
Sonra Kadir Ağa’nın o meşhur sözü aklıma geldi: “Dünya geniş, ayakkabı dar, neye yarar.”
Dünyanın tüm varlığı senin olsa, sağlık olmayınca neye yarar. Akçaabat’taki doktorun ayakkabılarını değil, ellerinden öpüyorum. Allah varlığınızı daim etsin, güzel insan. Kalın sağlıcakla…
