Osman Diyadin ve Yılmaz Özdil’in tarihe ışık tutan yazıları çok hoşuma gitti. Bu iki yazıda da tarihi bir gerçek vardı. Bunların dışında – bizzat tanık olduğum, birebir yaşadığım bir olayı da – ben – paylaşmak istiyorum. Rahmetli oğlumun hayatta kalmasını sağlayan, Taksim Hastahanesi başhekimi Nöroloji uzmanı Profesör Henri beyin öyküsünü anlatmak istiyorum.
Birinci Henri – dede Henri – İtalya’da Kan Gurupları ile ilgili buluşları olan bir bilim adamı… Musolini’nin baskıları artınca – güya – Almanya daha ılımlı diye Almanya’ya sığınıyor. Bu – bir bakıma – yağmurdan kaçarken doluya yakalanmaktı. Almanya’da, insanları yaşatmaya çalışan bilim adamları, Almanya – artık – yaşanacak bir yer değil, diye Türkiye’ye müracaat ediyor.
Dünya’nın gerçek lideri, Mustafa Kemal, birinci Henri’nin dilekçesini bizzat inceliyor. Olur veriyor. O yıllarda Türkiye’de gerçek bilim adamlarına büyük ihtiyaç var. Yasaya göre ithal bilim adamları bir yıl geçmeden kamuda görev alamıyor. Atatürk acilen bir yasa çıkararak Henri ve diğer bilim adamlarının göreve başlamasını sağlıyor.
Ordinaryüs Profesör Erich Frank’ın başkanlığında İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’ni kuruyor. Anadoluhisar’da oturan torun Profesörden bu hikayeyi dinledim.
İkinci Henri bey, beni ve yeğenim Dr Turgut’u bir akşam yemeğine davet etti. Salona girince sağındaki giriş salonunda iki fotoğraf vardı: Dede birinci Henri’nin fotoğrafı. Onun sağında Atatürk’ün fotoğrafı. Atatürk’ün fotoğrafınının altında “Gerçek Dünya Lideri” “Bilim Dünyasının Koruyucusu” yazıyordu.
Ruhun şad olsun büyük insan…
