Her milletin önemli günleri ve bayramları vardır. Müslüman Türk Milletinin önemli bayramlarından biri de Kurban Bayramı’dır. Dini bayramlarımızın ikincisidir.
Bir Kurban Bayramı’nda daha Allah’ın izniyle birlikte olacağız. Büyük şehirlerde yaşayanlar küçük şehirlere, küçük şehirlerde yaşayanlar büyük şehirlere giderek, bayram vesilesiyle yakınlarıyla bir araya gelmenin heyecanını ve mutluluğunu yaşayacaklar.
Dostluk, sevgi ve kardeşlik bağları bir kat daha kuvvetlenecek. Büyüklerin elleri öpülecek, yaşlılar, kimsesizler ve çocuklar sevindirilecek.
Bayramla birlikte camiler dolup taşacak. Cemaatle birlikte namaz kılmak isteyenlerin sayısı ise her geçen gün artıyor. Akraba, komşu ve dostlarla bayramlaşma başlayacak.
Büyüklerimizden duyduğumuz “Bayramınız mübarek olsun ya da, bayramınız kutlu olsun”un yerini son yıllarda “iyi bayramlar, hayırlı bayramlar” ifadeleri aldı.
İyi bayramlar!
Ne demek iyi bayramlar, veya hayırlı bayramlar?..
Böyle bir bayram kutlama şekli dini bayramlarımızda son yıllarda ortaya çıktı. Önce ilgili kişiye “bayramınız kutlu olsun veya mübarek olsun” deni, ondan sonra ayrılırken iyi bayramlar söylenir.
Bayram başlamadan önceki günlerde bu dileklerde bulunmak uygundur. Bayramlaşma başladıktan sonra iyi bayramlar ya da hayırlı bayramlar yüz kere deseniz o kişiyle bayramlaşmış, bayramını kutlamış olmazsınız. Bu tür ifadeler bayramlaşmanın yerini tutmaz. Aynen merhaba sözcüğünün selamınaleykümün yerini tutmayacağı gibi.
Avrupalıların kendi milli bayramlarında söylediği iyi bayramlar sözcüğünü biz Müslümanlar dini bayramlarımızda kullanamayız. Bu tür bayramlaşmalar dini bayramlarımızı yozlaştırmaya doğru götürür bizi.
Bu tür söylemler, dini bayramlar hakkında hiçbir şey bilmediğimizi, kültürsüzlüğümüzü ve eğitimsizliğimizi gösterir. Kafamıza göre bayram kutlama şekli çıkaramayız.
Müftülerin ve vaaz hocalarının bu konu üzerinde durması gerekir. Ama umurunda olan yok. Sanki bu işler benim görevim.
Son zamanlarda din adamları, örf, adet, giyim-kuşam, bayramlaşma, namaz, oruç ve nikah konularında bazıları yetersiz, bazıları da bildiği halde konuşmamaktadır. Bu konularda din adamlarımız büyük sorumluluk taşımaktadırlar.
Mesela dar kod pantolonla namaz kılınır mı kılınamaz mı hiç vaazlarda konu edilmiyor. Yarıya çıplak dolaşarak oruç tutulur mu, daha sonra eve gidip pantolonla namaz kılınır mı hiç konu edilmiyor. Akşam içki içip sabah oruç tutulur mu hiç vaaz konusu olmuyor!..
Nikah nedir? Dini nikah ile resmi nikah arasında ne fark vardır? Kadın veya erkek zina yaparsa dinimize göre nikahları devam eder mi; yoksa ömür boyu zina mı yapmış olurlar?
Buna ilaveden evlilikte nikahtan hangi hallerde düşülür? gibi konular hiç işlenmiyor.
Bunlara Diyanet İşleri Başkanlığı mı müsaade etmiyor, yoksa Avrupa ne der diye hükümetler mi müsaade etmiyor. Fikir yürütmekten öte bir bilen yok.
Dinimizi öğretmek adına Kur’an kursları düzenleniyor. Hangi Kur’an kursunu incelediysem hep aynı programın uygulandığını gördüm. Kur’an kurslarında çocuklar namaz kılmayı öğrenmeden Kur’an okumaya geçiyorlar. Tanıdığım Kur’an okuyan gençler var. Namaz kılmayı bilmedikleri için de camiye gelmiyorlar.
Söyler misiniz o zaman Kur’an okumayı öğrenmesinin ne anlamı kalıyor?.. Çocuk önce duaları, abdest almayı, namaz kılmayı, sonra Kur’an okumayı öğrenmeli. Bence doğru olanı budur diye düşünüyorum.
Yukarıda adı geçen konular üzerinde müftülerimizin ve vaaz hocalarımızın hassasiyetle durması gerekir. Sürekli Peygamberimizin hayatını anlatarak bu millete din konusunda yeterli derecede faydalı olamazsınız. Güncel ve hayati konulara değinmek gerekir. Anlatılan vaaz konularını yüzlerce kere dinledim, adı geçen bu konular hakkında bir vaaz dinlemedim. Yanlışlıkla bir iki kez olmuşsa ona da ben rastlamadım.
Bu yazıda önceki yazılar gibi site ekranlarında kalacak. İlgililer ne duyacaklar, ne de bu yazıyı okuyacaklar.
Bu konuların işleneceğini sanmıyorum. Allah’ın da bunların hesabını soracağını da unutmasınlar.
