Galatasaray-Trabzonspor maçı öncesi Trabzon Ağır Ceza Mahkemesi Yazı işleri Müdürlüğünden emekli eniştem Mehmet Günaydın aradı. Transfer var mı diye sordu. Bende transfer yok, zaten maç günü transfer yazmalar dedikten sonra maç ne olur diye sordu. Ben de bir gol atarız ama kaç tane yeriz bilemem dedim. Eniştem 2-1 bu maçı alacağız dedi. Ben de ümidim yok ama İnşallah dedim.
Bu kez maçı dağmadım Özkan Çetinkaya ile birlikte evinde izledik. Başlama düdüğü çaldı, bu arada ağzım kurumuştu su içeyim diye mutfağa gittim, suyu bardağa koymadan gol diye bir bağrışma oldu. Ne oldu dedim. 12. saniyede gol attık dedi. (Bu rekor 1978 yılında Adana Demirspor kupa maçında Trabzon’da 13. saniyede attığı golle Ali Kemal’de idi. Şimdi rekor 12. saniye ile Gomez’e geçti. ) Ben bu erken gol hiç iyi olmadı. Keşke bu golü yetmişlerde atsaydık dedim. Şimdi Galatasaray’ı uyandırdık. Maçı almak için varını yoğunu ortaya koyacak dedim.
Nitekim de öyle oldu. Uzaktan bir vuruş direğe çarpıp içeri giriyor. Çok basit bir penaltı ile Galatasaray 2-1 öne geçiyor. Bundan sonra Uğurcan gününde olmasa maç 4-1 de bitebilirdi. Attığımız şutlar isabetli olsaydı maç 2-2 de bitebilirdi.
Ben şu Hugo’nun oyununa bir anlam veremedim. Her topa ileri gitsin diye kafa vurulur mu? Rakiplen çıkarsın kafaya, vurursun uzaklaştırırsın, nere düşerse düşer. Hugo öyle yapmıyor. İster markajında adam olsun, ister boş olsun her gelen topa kafa vuruyor, vurduğu kafa toplarının yüzde 95’i tam rakibin ayağına pas oluyor.
Böyle bir defans oyuncusu olabilir mi? Topu göğsünde yumuşat indir ayağına oyun kur. Takımını atağa kaldır. Ama sende bu özellik yok. Böyle bir oyuncunun da defansta işi yok. Her top rakibe pas olur mu? Ne yapacağım böyle oyuncuyu. Her kafa vuruşu yeni bir atak olarak kelemize gelmelerine sebep oldu. Bu adam Trabzonspor’un oyuncusu olamaz. Defansın dördü de bu takımın oyuncusu değil. Dört defansa, bir ortasahaya eski oyuncumuz Ünal ayarında bir oyuncuya bir de santrafora 34 maçta 20’nin üzerinde gol atmış , kafasına ve ayaklarına hakim bir yabancı santrafora ihtiyaç var. Bunlar nokta atışı olarak transfer edilirseler seneye en büyük şampiyon adayı biz olabiliriz.
Aslında bizim en büyük transferimiz de hoca değişikliği olur. Yenilen bir takımdan takımın en iyileri olan Bakasetas ve Siopis’i çıkarandan asla kata Trabzonspor’a hoca olmaz.
Geçen yıl eder eyler Nwakaeme maçı alır aya da aldırırdı. Sen de hoca olarak maç kazanmış olurdun. Şimdi Nwakaeme yok. Corneslius’un da yok. Şimdi al bakalım maç . Hani şampiyon hocasın ya!.. Yen bakalım birini deplasmanda da görelim. Küme adayına bile yeniliyorsun, hala daha utanmadan hocalığa devam ediyorsun. İlla biri sana bırak demesini mi bekliyorsun? O da yakındır.
