Yeni eğitim ve öğretim yılı sorunlarla başladı. İlk sorun pahalılık. Minnacık çocukların giysisi ikibin liradan başlıyor çanta ve defterler hariç. İki – üç çocuğu olan aileleri düşünün… Devlet baba bu sorunları çözmek için bir gayret içinde değil. Sanki Cumbaba artık bir çocuktan bahsetmiyor. Aile planlaması için bir uyarı almış mı?… Bilmiyorum. Buna karşın realite ağır bastı herhalde…
Veliler zor durumda… Beslenme sorun. Giyim sorun. Öğretmen hepten sorun. Okul müdürleri velilerle diyalog içinde. Veliye öğretmen beğendirmek zor. Veli istiyor ki; benim çocuğumu eğiten öğretmen, benim yavrumu, kendi yavrusu yerine koysun.
Öğretmen ay sonunu nasıl getirecek kaygısı içinde. Kafası karışık. Sınıfa rahat bir kafa ile giremiyor. İmanuel Cart derki: “öğretmenin sınıfa gülümseyerek girmesi çok önemli.” Acaba öğretmene gülümseme ortamı hazırlayabilecek miyiz? Çatık kaşlı öğretmen çatı kaşlı öğrencilere bir şey veremez diye düşünüyorum.
Vefakar ve cefakar öğretmenler yeni öğretim yılınız kutlu ve mutlu olsun. Medeniyet ve kültür savaşında başarılar diliyorum.
Yüzünüz ak, alnınız açık olsun. O açık alnınızdan öpüyorum.
