Gözlerimdeki mutluluk yaşı hala silinmedi. Uzun süre gözlerime inanamadım. Kendime gelemedim. O lisenin temelinde benim de alın terim vardı. İlk açıldığı yıl haftada 40 saat derse giriyordum. Buna karşın – yine de – sene sonunda bir “Veda gecesi” düzenlemiştim. Bugün hala o gece anlatılır. Daha sonra veda gecesinde sahnelediğim piyesi kitap olarak yayınladım. Beşikdüzü Sağlık Meslek Lisesinden bahsediyorum. Emeği geçenleri – başta Şevki Küçükyıldız olmak üzere – tüm yöneticileri, öğretmenleri kutluyorum.
Özellikle bando eşliğinde şehri boydan boya yürümeleri çok güzeldi. Disiplin doruklarda idi, başta – ciddiyet abidesi – Şevki Bey olmak üzere öğrenci ve öğretmenlerin görev bilinciyle, bayram havasıyla yürümeleri beni ve tüm bayrak sevdalılarını duygulandırdı, ağlamaklı oldum. Yıllardır böyle bir bayrama hasrettik, sağ olunuz güzel insanlar, örnek meslektaşlarım…
Kaymakam Beye rica ettim : Bayramları bayram yapan böyle meslektaşlarıma birer takdirname vermek çok mu zor…
İsmini bilmiyorum ama, en öndeki “Bayraktara” da teşekkürlerimi sunuyorum, açık alınlarından öpüyorum, yürüyüşün düzenini sağlaması dört dörtlüktü.
Bu güzelliklere gölge düşüren kravatsız beylere de bir çift sözüm var :” Kurallar, kararlar ne olursa olsun, bu güzel güne kravatlı güzel bir duruş yakışırdı.”
Sevgi ile, saygı ile, bayram havası ile kalınız. Teşekkürler Beşikdüzü.
Teşekkürler Bayram Protokolü.
Teşekkürler Sağlık Meslek Lisesi…
