Geçen sayıda “torunum için bir öğretmen arıyorum” demiştim. Vatanını, milletini, bayrağını, görevini seven, Atatürk ilkelerine gönülden bağlı, dış kıyafetiyle öğretmene benzeyen, haftada en az iki defa ütüyü eline alan, bir öğretmen arıyordum. Görenlerin, bulanların – insaniyet adına – bana haber vermesini rica etmiştim. Bu mesajıma ülke içinden yüzlerce yanıt gelmişti. Kimileri boşuna arıyorsun, o tanıma uygun öğretmenler tarihin derinliklerinde kaldı, kimileri o görüşe yüzde yüz katılıyorum, demişlerdi. Umudumu yitirmedim. Aramaya devam ettim. Nihayet aradığım öğretmeni Beşikdüzü Merkez İlköğretim Okulunda buldum. Henüz kendisiyle tanışmadık. “Ben şiirin iyisini ayak sesinden tanırım.” diyen şair gibi, ben meslektaşlarımın kalitesini konuşmalarından, hareketlerinden tanırım. Kısa sürede kendini öğrencilerine sevdiren, her akşam torunumun vasıtasıyla evimize konuk olan, sadece torunumun öğretmeni değil, ailemizin de öğretmeni durumunda, saygı ve sevgi kazanan bir yüce varlık beni yanıltmaz. Sevgili meslektaşım Sevilay Ayvaz. En kısa zamanda başarınızı kutlamak, Yazdığım son eserimi; Efsane hemşireyi sizlere takdim etmek istiyorum.
Öğrencilerine anne şefkati gösteren, kendi çocuğu ile öğrencisi arasında fark gözetmeyen öğretmenlerin, açık alınlarından öpüyorum.
Başarılarınızın devamını diler, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
NOT: “Efsane hemşire” – bir aksilik olmazsa – televizyonda dizi olarak oynayacak.
