Dünyanın en büyük zafer bayramıdır, 30 Ağustos bayramı…
Çünkü bu bayram yaşanmasaydı diğer bayramların yaşanması mümkün değildi. Bir milletin varoluşu bu bayramla tescillendi.
Her yıl olduğu gibi bu yılda bu bayramı şanına yakışır şekilde kutlanmasını bekliyorduk. Önce Gözaçan Parkı’nda bir tören düzenlendi. Bu törende “biz yaptık oldu” mantığı ön plandaydı. Tören çok kısa sürdü. Halbuki dünyaya yeniden çeki düzen veren bir savaşın ortaya çıkardığı sevinç yeniden yaşanmalıydı.
Günün anlam ve önemini dile getirmek birkaç cümle ile ifade edilemezdi. Okunan şiirler kontrolsüzdü. Kısaca her şey oluruna bırakılmıştı.
Belediye önündeki tören de “yaptım oldu” anlayışı ile yapıldı. Güya alternatif özellik taşıyordu. Sıfıra sıfır, elde var sıfır.
Yirmi bin Yunan askeri esir edilmiş, Yunan Başkomutanı, yaveri, general de dahil 7 tümen komutanı esir alındı. Bunların bir haber değeri yok muydu, merak ediyorum.
Böyle bir tören dostlar başına. Mehmet Emin Yurdakul’un kemikleri sızladı.
Ben bir Türküm
Dinim cinsin uludur.
Sinem özüm ateş ile doludur.
Tuttuğum yol Atatürk’ün yoludur.
Bana biri yan baksın da göreyim.
Hoşca kalınız, bayram havası içinde kalınız…
